Drogi Rodzicu!

                   Pomóż dziecku przetrwać pierwsze dni

Myślisz o rozpoczęciu roku szkolnego. Wyobrażasz sobie pięknie ubraną i przejętą pociechę. Ale prawdziwe emocje przyniosą dopiero kolejne dni. Twoje wsparcie jest konieczne, by dziecko dało radę się z nimi zmierzyć.

          Jak to możliwe, że ten rozkoszny bobas, za kilka dni przekroczy próg przedszkola? Ze zdumieniem obserwujesz, jak szybko dziecko kończy jeden etap w życiu, zaczyna nowy i musi wejść w nową rolę, przywyknąć do ludzi i porządków, których nie zna. Nowe środowisko budzi w nim mnóstwo obaw. Czy sobie poradzę? Jaki będzie mój kolega, moja nauczycielka? Na pewno Twoje dziecko jest dobrze przygotowane, by być przedszkolakiem. Zadbałaś o to. Przygotowanie „naukowe” to jedno, a umiejętność radzenia sobie ze stresem – to drugie. Nie da się go uniknąć. Trzeba go oswoić, by przetrwać trudy pierwszych dni czy tygodni.

Gdzie jest mama?

          Dla trzylatka rozłąka z Rodzicem to rewolucja. Nowe miejsce wcale nie zachwyca. Nie ma ulubionych zabawek, a jeśli nawet uda się jakąś wziąć do rączki, zaraz ktoś zechce ją wyrwać. Co z tego, że pani się uśmiecha, głaszcze, pomaga, jeśli wszystko jest obce, jest głośno, a dzieci się przepychają... Jak pomóc maluchowi?

Krótkie rozstania

To najtrudniejsze chwile dla dziecka i Rodzica. Jak oderwać  od siebie płaczące dziecko, gdy na dodatek towarzyszy wam łkanie innych nieszczęśników? Przede wszystkim – krótko. Pomóż się przebrać, ucałuj, pomachaj i... wyjdź. Nie rób smutnej miny, bo dziecko pomyśli, że skoro się martwisz, ono też nie ma powodu do radości. Zapewnij,   że je odbierzesz o określonej porze. Używaj słów zrozumiałych dla dziecka: „Przyjdę, gdy zjesz obiad” albo „Zaraz po podwieczorku”.

Bądź słowna  i punktualna.

Do przedszkola idzie... miś

          Mały pluszowy przyjaciel to nieoceniona pomoc. Powiedz dziecku, że miś teraz będzie chodził  do przedszkola razem z nim i zostawał tam zamiast ciebie. Misie są małe jak dzieci i wolno im to, czego   nie wolno mamusiom, czyli zostać w przedszkolu. Niech pociecha ubiera pluszaka rano, tłumaczy mu, co będzie robił, a kiedy przyjdzie pora leżakowania – przebierze go do snu, by zasnął w jej objęciach.

Minimum zmian

          Gorszy apetyt, ataki agresji, czasem nawet mokre łóżko w nocy... To ma prawo się zdarzyć. W pierwszych dniach umysł malucha jest wręcz bombardowany informacjami i może nie radzić sobie z ich przyswajaniem. Jak zapamiętać, która szafka jest moja? Jak nazywają się dzieci? Co trzeba robić, gdy pani klaśnie dwa razy? Jeśli nie będziesz panikować, wszystko wróci do normy. Oszczędzaj dziecku dodatkowych atrakcji. Nie funduj wyprawy do kina czy do dawno niewidzianej cioci na drugim końcu miasta, ale idźcie na ulubiony plac zabaw. Nie rób przemeblowania w dziecięcym pokoju i nie wyrzucaj starego, ukochanego kocyka. Możesz tylko kupić lampkę, która umili zasypianie. Niech w domu będzie jak dawniej.                                    

                                                                 / Na podstawie artykułu Krystyny Kochańskiej /

Dobre rady dla rodziców dzieci z grupy Ananasków:

• Okazuj dziecku radośći ciesz się razem z nim, że idzie do przedszkola.
• Rano budź dzieckoz uśmiechem na twarzy.
• Pozwól mu zabrać z domu ulubioną przytulankę lub zabawkę.
• Pomóż dziecku rozebrać się po przyjściu do przedszkola, a po południu ubrać. Nie wyręczaj go nawet wtedy, gdy czyni to niezdarnie.
• Pożegnanie w szatni powinno być krótkie: uśmiech, buziak i pa-pa.
• Nie obiecuj dziecku, że odbierzesz je po obiedzie, skoro wiesz na pewno, że nie będziesz mógł tego uczynić.
• Do sali możesz wejść tylko na chwileczkę – oszczędzisz żalu i smutku innym dzieciom.
• Jeżeli rozstanie z mamą jest bardzo bolesne, maluch powinien przez pierwsze dni przychodzić do przedszkola z tatą.
• Witaj swoje dzieckoz uśmiechem, chwaląc je, np.: „Byłeś bardzo dzielny! Terazidziemy do domu”.
• Nie wypowiadaj się negatywnie w obecności dziecka na temat sytuacji dotyczącej pobytuw przedszkolu.
• Nie wymuszaj na dziecku, by po przyjściu do domu natychmiast opowiadałoo przedszkolu. Poczekaj, aż samo zacznie mówić.
• Nie pytaj, co i ile dziecko zjadło, ale z kim i w co się bawiło